αμαλάκιστος

-η, -ο (Α ἀμαλάκιστος, -ον)

νεοελλ.

1. αυτός που δεν μαλακίζεται, δεν αυνανίζεται

2. αυτός που δεν έπαθε μαλάκυνση, γεροντική άνοια

αρχ.

1. αμαλάκωτος, που δεν μπορεί να μαλακώσει, σκληρός

2. ψυχρός, σκληρός, άτεγκτος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το αρχ. ἀμαλάκιστος παράγεται από το ρ. μαλάσσω*, ενώ το νεώτ. από το ρ. μαλακίζομαι].